Historia? droga do współczesności

Po wojnie o niepodległość na początku państwo było monarchią pod nazwą Cesarstwo Meksyku, ale w roku 1823 został wprowadzony ustrój republikański. Republika Meksyku miała jednak ciągle nowe problemy: a to straciła Teksas w wyniku secesji amerykańskich osadników, a to wybuchłą wojna między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi (1845), która doprowadziła kraj do ruiny gospodarczej. Kilka lat później Meksyk został zaatakowany przez Francję, która opanowała kraj i przekształciła w Drugie Cesarstwo. Armia republikańska pod przywództwem Benito Juareza toczyła walki o wyzwolenie spod francuskiej dominacji przy poparciu Stanów Zjednoczonych. W 1867 roku wojska wierne Juarezowi pojmały Maksymiliana I, który był władcą narzuconym przez Francję i został on rozstrzelany a Drugie Cesarstwo przestało istnieć.
Po śmierci Juareza (1877) w Meksyku nastał czas dyktatury, którą sprawował Porfirio Diaz aż do udania się na wygnanie w 1911 roku. Po nim władzę objął Francisco Madero i nastąpiły czasy chaosu politycznego, przewrotów wojskowych i destabilizacji kraju.
W 1923 roku prezydentem Meksyku został Plutarch Elias Calles, który zapoczątkował długie (do 2000 roku) rządy Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej (PRI), która na początku była partia lewicowo-populistyczną (reforma rolna, nacjonalizacja przemysłu), lecz później stałą się raczej zwolenniczką gospodarki wolnorynkowej.
W latach trzydziestych dwudziestego wieku Meksyk stał się ważnym eksporterem ropy naftowej.
W czasie drugiej wojny światowej Meksyk na początku opowiedział się po stronie państw Osi, ale w 1942 roku dołączył do aliantów wypowiadając wojnę państwom Osi.
Po wojnie państwo przeżyło kolejnych kilka kryzysów, żeby w roku 1976 radykalnie zmienić politykę gospodarczą i otworzyć kraj